Брытанскія даследчыкі выявілі, што веруючыя людзі больш шчаслівая за іншых, але больш схільныя да трывогі. Пра гэта сведчаць даныя справаздачы Офіса нацыянальнай статыстыкі (ONS), як паведамляе сайт Christiantoday.

Даныя апублікаваны ў штогадовай справаздачы па «ацэнцы дабрабыту» насельніцтва, у якім асноўная ўвага надаецца ступені «эмацыйнай задаволенасці» брытанцаў. Ужо пяты год праводзяцца апытанні, у якіх рэспандэнты ацэньваюць сваё шчасце і іншыя аспекты жыцця па шкале ад 0 да 10 балаў.

У справаздачы адзначаецца, што няверуючыя брытанцы менш шчаслівыя, менш задаволеныя сваім жыццём і ўзровень іх самаацэнкі ніжэйшы, чым у вернікаў, але пры гэтым яны менш схільныя да трывогі. Так, сярэдні брытанец задаволены сваім жыццём на 7,53 балы і шчаслівы на 7,38 балаў з 10 магчымых. Пры гэтым узровень шчасця няверуючых — крыху ніжэйшы за сярэдні (7,22 балы).

Што тычыцца брытанскіх вернікаў, то звычайна іх узровень шчасця вышэйшы за сярэдні, і пры гэтым хрысціяне найбольш шчаслівыя — 7,47, за імі ідуць іўдзеі з 7,37, а затым мусульмане — 7,33 балы.

Пры гэтым розныя рэлігіі атрымліваюць розныя ацэнкі па пунктах апытання. Так, у тым, што тычыцца разумення сэнсу свайго жыцця і яго ацэнкі як «годнага», першымі ідуць іўдзеі, крыху апярэджваючы хрысціян.

У пункце «задаволенасці жыццём» хрысціяне дзеляць першае месца з індуістамі. Цікава, што будысты па «задаволенасці жыццём» крыху адстаюць нават ад няверуючых. Але, калі апусціць гэты пункт, то па ўсіх астатніх паказчыках вызнаўцы асноўных рэлігій стабільна набіраюць больш балаў, чым няверуючыя — за выключэннем толькі паказчыка «трывожнасці».

Нік Спэнсер, дырэктар па даследаваннях групы Teos, кажа: «Мы назіраем станоўчую сувязь паміж рэлігійнасцю і "задаволенасцю жыццём" у цэлым. Прычым гэта ніяк не кажа аб сапраўднасці той ці іншай рэлігіі, паколькі гэта дзеянне самой веры як такой. Гэта ўпісваецца ў тэорыю эвалюцыйнага мыслення, якая набірае папулярнасць апошнія 10-15 гадоў і кажа пра тое, што рэлігія ў ХХ стагоддзі ўнесла свой уклад у прагрэс чалавецтва як інстынктыўная ўласцівасць чалавечай натуры — адна з тых уласцівасцяў, якія забяспечваюць выжыванне роду».

Прафесар Лінда Вудхед, эксперт па сацыялогіі Ланкастэрскага ўніверсітэта, адзначае: «Мяне здзівіла, што нявер’е зніжае ўзровень трывожнасці. І яшчэ больш дзіўна, што будысты больш трывожныя і менш задаволеныя жыццём, хоць іх рэлігія быццам бы прымірае верніка з пакутамі і кароткачасовасцю быцця».

(AYU)