Пошук


Аўтарскія матэрыялы

Нядзеля, 25 верасня 2011
Крыж Хрыстовы
25.09.2011 10:12
«Менавіта любоў „дарэшты“ (Ян 13, 1) надзяліла ахвярапрынашэнне Хрыста збаўчай і выратавальнай, ачышчаючай і пакрываючай каштоўнасцю. Ён усіх нас пазнаў і палюбіў, прыносячы ў дар сваё жыццё, „бо любоў Хрыста ахапіла нас, якія думаюць, што калі адзін памёр за ўсіх, то ўсе памерлі“ (2 Кар 5, 14). Ні адзін чалавек, будзь ён самы святы, не быў у стане прыняць на сябе грахі ўсіх людзей і аддаць сябе ў ахвяру за ўсіх.
Пятніца, 23 верасня 2011
«Ты виноват уж тем, что хочется мне кушать» — паталагічнае пачуццё віны
23.09.2011 08:51
У папярэдняй размове мы казалі, што пачуццё віны выклікаецца дрэнным учынкам, грахом. Аднак, хаця тэарэтычна гэта слушна, у жыцці ўсё больш складана. Справа ў тым, што злачынства і пачуццё віны далёка не заўсёды ідуць разам.
Серада, 21 верасня 2011
Маскі цывілізацыі смерці: фемінізм
21.09.2011 13:30
Здавалася б, што можа быць агульнага паміж цывілізацыяй смерці, пра якую казаў Ян Павел ІІ, і сучасным рухам за правы жанчын? Што дрэннага ў гэтых правах?
Аўторак, 20 верасня 2011
Зірнуць у глыбіню
20.09.2011 08:36
Чытаючы Евангелле паводле Лукі, мы бачым адзін дыялог паміж настаўнікам і вучнем, дзе Езус заахвочвае Сымона (Пятра), каб ён выплыў на глыбіню і закінуў сетку. Гэты кароткі фрагмент «выплыць на глыбіню» мімаволі нараджае вялізнае мноства рэфлексій, прыкладна такіх: «Што такое глыбіня?», «Чаму трэба паслухаць Настаўніка?», «Як сябе трэба паводзіць на глыбіні, якая нясе з сабой страх і няўпэўненасць?», «Чаму трэба адмовіцца ад старога спосабу дзеяння — вобраз плыткай вады, і пачаць новы стыль існавання — глыбокая вада?»
Нядзеля, 18 верасня 2011
У Бога ўсе жывыя
18.09.2011 11:05
«Калі ж мы памерлі з Хрыстом, то верым, што і жыць будзем з Ім, ведаючы, што Хрыстус, уваскросшы з мёртвых, ужо не памірае: смерць ужо не мае над Ім улады» (Рым 6, 8–9).
Чацвер, 15 верасня 2011
Сэнс жыцця і смерці вачыма дзіцяці
15.09.2011 12:35
З разважанняў навукоўца: «Кожны вырашае асноўную задачу сэнсу свайго жыцця: „Хаатычнасць і прадвызначэнне пануюць у сусвеце?“».
Серада, 14 верасня 2011
Трохвугольнікі віны
14.09.2011 12:39
Пачуццё віны вельмі падобнае да сораму, і таму вельмі часта людзі іх блытаюць. Аднак розніца ёсць, і вельмі значная.
Аўторак, 13 верасня 2011
Што нас дзеліць?
13.09.2011 14:53
«Жаданне аднавіць адзінства ажыццяўляецца праз навяртанне сэрца, малітву, узаемнае братэрскае пазнанне, тэалагічны дыялог». У звычайнай сям’і, калі здараецца развод, муж і жонка ўжо задоўга перад гэтым жывуць нібыта чужыя. Ці не адбывалася штосьці падобнае і ў вялікай хрысціянскай сям’і?
Нядзеля, 11 верасня 2011
Жыццё ў паўнаце
11.09.2011 11:51
Чалавек пакліканы ўзяць лёс ва ўласныя рукі. У гэтым праяўляецца яго веліч, і з гэтым звязана яго вельмі вялікая адказнасць. Але што ён павінен рабіць, каб ажыццявіць пакліканне і дасягнуць шчасця, якое Бог для яго падрыхтаваў?
Пятніца, 9 верасня 2011
Сорам: полымя, якое спальвае душу
09.09.2011 12:20
«Як жа табе не сорамна!..» Часта чуем гэтую фразу з вуснаў матуляў у дачыненні да дзяцей. Бацькі-хрысціяне часамі дадаюць да гэтага: «Як табе не сорамна, Бог глядзіць на цябе, а ты... (такі брудны, так дрэнна сябе паводзіш, такі гультай, у цябе такая дрэнная памяць і г.д.)». Сорам становіцца, такім чынам, адным з найбольш значных стымулаў выхавання, у тым ліку выхавання хрысціянскага. Што ж гэта за эмоцыя, і якія наступствы можа мець выхаванне на яе аснове?
Аўторак, 6 верасня 2011
Літургія — чыя гэта справа?
06.09.2011 16:27
Наша грамадства настолькі рэлігійна талерантнае, што ў адным горадзе можна знайсці і хрысціянскую святыню, і святыню мастацтва, і святыню спорту, і святыню гандлю… Закон аб свабодзе сумлення і веравызнання не забараняе, па сутнасці, наведваць кожную з іх. Абы толькі не было вайны — гэта значыць, толькі каб не было пагрозы для грамадства. Чым жа лепш наведванне адной святыні за наведванне другой?
Святая Імша каталіцкая і праваслаўная
06.09.2011 12:00
«Жаданне аднавіць адзінства ажыццяўляецца праз навяртанне сэрца, малітву, узаемнае братэрскае пазнанне, тэалагічны дыялог». Святая Імша — гэта крыніца і вяршыня ўсяго хрысціянскага жыцця 1 , таму веруючы католік, разважаючы пра магчымасць аб’яднання з праваслаўнымі, можа пачаць ад пытання: а ці ёсць у праваслаўных святая Імша і ці яна ў іх правільная?
Панядзелак, 5 верасня 2011
З камфармізму ў нігілізм
05.09.2011 13:14
На самым пачатку разбярэмся з тэрмінамі. Каму ж з нас не вядома прыемнае і меладычнае слова «камфорт»? Той, хто прысвячае ўсе свае намаганні на авалодванне матэрыяльнымі каштоўнасцямі, з’яўляецца камфармістам. У паўсядзённай мове такога чалавека называюць «прыстасаванец».
Субота, 3 верасня 2011
Бог, багаты ў Міласэрнасці
04.09.2011 01:00
«Ні ў чым чалавек так не мае патрэбу, як у Божай Міласэрнасці, — Яго любоў пяшчотная, спачуваючая, узвышаючая чалавека над яго слабасцю, узнімаючая да бясконцых вышыняў святасці Бога» (Ян Павел ІІ).
Чацвер, 1 верасня 2011
Чаму мы не прабачаем
01.09.2011 12:10
«І адпусці нам правіны нашы, як і мы адпускаем вінаватым нашым…» — гэтыя словы з малітвы Панскай, якімі многія з нас моляцца штодня, з’яўляюцца заклікам, заклікам да прабачэння. Але ці ўмеем мы прабачаць? Ці ўмеем мы прыняць слабасці, як свае, так і бліжняга?
Серада, 31 жніўня 2011
Зайздрасць чорная і белая...
31.08.2011 13:07
Напэўна, няма ў свеце чалавека, які б ніколі нікому не зайздросціў, і кожны ведае, якое гэта цяжкае і, мякка кажучы, непрыемнае пачуццё. Зайздрасць, адзін з сямі галоўных грахоў, накіравана на разбурэнне ўсялякага дабра. Сапраўды, зайздросціць можна чаму заўгодна: матэрыяльнаму дабрабыту іншага чалавека, ягонаму здароўю, нейкім здольнасцям, і зрэшты — адносінам бліжняга з Богам. Вядомы дзіцячы псіхааналітык Мэлані Кляйн піша таксама, што зайздрасць перашкаджае развіццю такога неабходнага і важнага пачуцця, як удзячнасць, і такім чынам дысгарманізуе адносіны паміж людзьмі.
Аўторак, 30 жніўня 2011
Калі я зацікаўлены ў адзінстве хрысціян, што я магу зрабіць?
30.08.2011 15:53
Калі такое пытанне з’яўляецца ў думках веруючага чалавека, то, як кажа Катэхізіс, — гэта дар Хрыста і заклік Духа Святога ў душы. Не варта марнаваць гэтай ласкі. Там жа далей Катэхізіс тлумачыць, што гэтае імкненне ажыццяўляецца праз навяртанне сэрца, малітву, узаемнае братэрскае пазнанне, тэалагічны дыялог. Паспрабуем паразважаць пра гэта.  
Нядзеля, 28 жніўня 2011
Малітва — гэта слова, якое становіцца жыццём
29.08.2011 01:00
Дух дапамагае ў слабасцях нашых. Калі мы не ведаем, як і аб чым трэба маліцца, Святое Пісанне падказвае: «Сам Дух заступаецца за нас стагнаннямі невымоўнымі. Той жа, хто даследуе сэрцы, ведае, якая думка ў Духа, бо Ён заступаецца за святых па волі Божай» (пар. Рым 8,26–27).
Аўторак, 23 жніўня 2011
Страх, у якога вочы вялікія
24.08.2011 01:00
Як і іншыя эмоцыі, страх з’яўляецца карысным падарункам чалавеку ад Бога. У чым гэтая карысць і адкуль ён з'яўляецца?
Католікі і праваслаўныя ніколі не аб’яднаюцца?
23.08.2011 13:34
Рэчаіснасць падзеленага хрысціянства так глыбока ўвайшла ў нашае жыццё, што ў многіх веруючых значна прытупілася пачуццё ненармальнасці і трагічнасці такой сітуацыі. Як думаеце, які адказ вы пачуеце, калі ў сваіх знаёмых, нават глыбока веруючых, зыпытаецеся: «Ці аб’яднаюцца калі-небудзь католікі і праваслаўныя ў адно?»
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Папа Францішак

Бог заўсёды чакае нас.
Ён ніколі не губляе надзеі і заўсёды прабывае побач.