З 1 студзеня 2022 года ў Каталіцкім Касцёле пачне здзяйсняцца спецыяльны абрад устанаўлення на паслугу катэхета. Яго тэкст быў падрыхтаваны Кангрэгацыяй Божага Культу і Дысцыпліны Сакрамэнтаў.
Як паведаміла Беларуская рэдакцыя парталу Vatican News, 13 снежня ўбачыла свет еditio typica, або ўзорнае выданне, «Абраду ўстанаўлення на паслугу катэхета».
Папа Францішак афіцыйна ўстанавіў гэтае служэнне ў Касцёле Апостальскім лістом Antiquum ministerium ад 10 мая гэтага года, вызначаючы яго як неадкладную неабходнасць для евангелізацыі ў сучасным свеце.
Тэкст абраду быў апублікаваны на лацінскай мове. Яго пераклад і дастасаванне да мясцовых умоў знаходзіцца ў кампетэнцыі паасобных епіскапатаў. Абрад можа здзяйсняцца падчас святой Імшы ці цэлебрацыі Літургіі слова і прадугледжвае дакладны парадак: настаўленне, заклік да малітвы, тэкст благаслаўлення і ўручэнне ўкрыжавання.
Разам з тэкстам абраду быў абнародаваны ліст арцыбіскупа Артура Рошэ, прэфекта Кангрэгацыі Божага Культу і Дысцыпліны Сакрамэнтаў, адрасаваны старшыням Біскупскіх Канферэнцый, у якім прапануюцца некаторыя заўвагі адносна паслугі катэхета.
Тлумачыцца, што гаворка ідзе пра «пастаянную паслугу ў мясцовым Касцёле», у першую чаргу «свецкую», у аснове якой знаходзіцца «агульны стан ахрышчаных». Таму служэнне катэхета «фундаментальна адрозніваецца» ад служэння пасвячаных служыцеляў. «У сілу хросту» катэхеты пакліканы быць «суадказнымі ў мясцовым Касцёле за абвяшчэнне і перадачу веры, выконваючы гэтае заданне ў супрацоўніцтве з пасвячанымі служыцелямі і пад іх кіраўніцтвам», — гаворыцца ў тлумачальным лісце ватыканскага іерарха.
Адзначаецца, што існуе дзве галоўныя формы выканання паслугі катэхета: першая датычыцца выключна катэхізацыі, другая прадугледжвае таксама ўдзел у розных формах апостальства, такіх як кіраванне супольнай малітвай, дапамога хворым, правядзенне пахаванняў, фармацыя іншых катэхетаў, каардынацыя душпастырскіх ініцыятыў, дапамога бедным.
У сілу таго, што служэнне катэхета мае вялікую каштоўнасць з пункту гледжання паклікання, патрабуецца належная праніклівасць з боку біскупа, бо не ўсе асобы, якіх называюць «катэхетамі», ці якія выконваюць служэнне душпастырскага супрацоўніцтва, павінны прызначацца на паслугу. У прыватнасці, гэта датычыцца: кандыдатаў на дыяканат і святарства; законнікаў і законніц, нават калі яны прыналежаць да інтытутаў, якія маюць катэхізацыю ў якасці харызмы; настаўнікаў рэлігіі ў школах і тых, хто выконвае служэнне, скіраванае выключна да асоб, якія прыналежаць да касцёльных рухаў, якім гэтае «каштоўнае заданне» даручае кіраўнік руху, а не біскуп.
Асобы, якія суправаджаюць моладзь і дарослых на шляху хрысціянскай ініцыяцыі, не павінны прызначацца на паслугу катэхета, але павінны атрымліваць на пачатку кожнага катэхетычнага года «публічны касцёльны мандат» на выкананне гэтага задання.
