Фота Аўдыё Відэа  
be  ru  pl  en  de info@catholic.by
Гэта архіў старой версіі сайта. Новая версія знаходзіцца па адрасе catholic.by
Благаслаўлёны Юры Матулевіч

«Пане, дазволь мне, нібы свечцы, згарэць дашчэнту на Тваім Алтары». Гэтае вялікае жаданне благаславёнага Юрыя Матулевіча здзейснілася. На працягу ўсяго свайго святарскага жыцця ён гарэў, як свечка, - ярка і трывала. Сваёй службай ён асвятляў самыя далёкія, закінутыя і страшныя куткі тае гістарычнае эпохі, у якой палітыка, нянавісць, шавінізм крыжавалі лёсы хрысціянскіх народаў. Гэтае святло ніколі не прыцьмянела, але было яркім і палымяным. І свяціла яно да таго самага часу, пакуль жывіла яго сваімі ўдарамі сэрца вялікага і святога чалавека.

Святар, прафесар акадэміі, законнік і рэфарматар ордэну ксяндзоў марыянаў, Віленскі біскуп, апостальскі нунцый... Кім бы ні быў, чым бы ні займаўся - заўсёды ён быў сапраўдным святлом на асвячэнне паганскай думкі і далёка не хрысціянскіх учынкаў, якія ў той час не толькі ўсяляк апраўдваліся, але і падтрымліваліся афіцыйнай грамадскай этыкай.

Яго не цікавілі палітычныя інтарэсы асобных дзяржаў, народаў альбо партый. Ён быў айцом для ўсіх - рускіх, палякаў, літоўцаў, нават габрэяў. Але найбольш уражвае ягоная асаблівая любоў да беларусаў, што і было ў вачах тагачасных уладаў «асаблівым грахом».

Нялёгка было жыць такому чалавеку. Але ад сваіх трывалых хрысціянскіх прынцыпаў і вернасці Касцёлу айцец Матулевіч не адыходзіў на працягу ўсяго свайго святарскага жыцця. Пачалося ж яно сто гадоў таму - 20 лістапада 1898 года, у Санкт-Пецярбурзе. У гэты дзень у капліцы каталіцкай духоўнай акадэміі клерык Юры Матулевіч прыняў святарскія пасвячэнні.

Сто гадоў - не такі ўжо і малы прамежак часу. За гэты перыяд зерне, што пасля сакрамэнту святарства было кінута ў шчодра падрыхтаваную Богам глебу, дало багаты плён. І вось праз стагоддзе духоўныя дзеці айца Матулевіча - марыяне з сямі краінаў свету, а таксама сёстры-эўхарысткі - зрабілі пілігрымку ў горад, дзе быў закладзены падмурак духоўнасці Юрыя Матулевіча.

Цяжка сабе ўявіць іншае месца, якое б лепш адпавядала для святкавання гэтага юбілею. Санкт-Пецярбург - адзін з галоўных цэнтраў каталіцкай духоўнасці і думкі ў Расіі. Тут у дарэвалюцыйныя часы дзейнічала духоўная семінарыя і каталіцкая акадэмія. Тут знаходзілася пра-катэдра магілёўскіх біскупаў. З гэтым горадам звязаны лёсы слугі Божага біскупа Лазінскага, марыянскіх мучанікаў Фабіяна Абрантовіча і Антонія Ляшчэвіча.

Чытайце таксама разважанні з «Духоўнага дзённіка» бл. Юрыя Матулевіча.

 

Пры выкарыстанні матэрыялаў сайта спасылка на Catholic.By абавязкова.